De nomaden in Mongolië verhuizen een aantal maal per jaar naar een andere plaats in het land, met meer gras voor dieren of beter beschut tegen de harde winter. Veelal dezelfde plaatsen elk jaar, omdat er wel een soort van gebruiksrecht geldt. De te verhuizen bezittingen bestaan uit één of meerdere Gers (tent), wat kastjes, boeddhistische gebedsbeeldjes, huisraad, een paar bedden, soms een auto of motor, maar voornamelijk een veestapel. Deze laatste varieert van schapen, geiten, koeien, jak, paarden en kamelen, enkele tientallen of tot 1000 aan toe. Dit is dan ook de voornaamste bron van inkomsten en voedselbron. Ze eten en melken werkelijk alles. We hebben dan ook al heel wat soorten kaas en melk mogen proeven, want bij elk welkomstceremonie bij een familie krijgen we iets aangeboden en afslaan is een belediging. Zoals gisteren iemand al zei zeg je dan maar “Sain” (het is lekker), maar je denkt heus wel eens wat anders! 😉 En overal gaat melk in, dus we hebben al gegeten en geproefd: Thee met jak-, geiten- of kamelenmelk en altijd licht gezouten want dat hoort hier in de thee. Geiten- en Kamelenkaas die soms niet door te kauwen is zo hard van uitdroging, maar ook dat hoort. En de absolute specialiteit; gefermenteerde geiten- en paardenmelk, waar een 4% alcohol door ontstaat. En het klinkt misschien heel erg smerig, het is eigenlijk best lekker te noemen. Ook snuiftabak hebben we al mogen ontvangen, een teken van wederzijds respect als het door de ontvanger geaccepteerd wordt. Verder eten we het vlees van de allerhande dieren in verschillende gerechten. Het is geen geweldige keuken, maar zo slecht als we tevoren bedacht hadden is het beslist niet. Gisteren hadden we een Mongoolse BBQ als avondeten waarvoor speciaal een geitje geslacht werd. De hele geit werd in stukken gesneden en behalve de kop wordt bijna alles in de pan gestopt met daarbij hete stenen die uit het vuur gehaald worden. De ingewanden worden schoongemaakt en indien mogelijk gevuld met andere stukken en het geheel staat een uur of 2 in de “BBQ”. Wij hadden de “mazzel” van de wat meer vlezige stukken, maar niet iedereen was zo gelukkig!
We zijn inmiddels zelf ook trotse nomaden in dit schitterende landschap dat met de dag varieert. Tijdens het rijden vinden we vele honderden kilometers niks anders dan wat nomaden. Bergen, groen gras of steppe, tenten en veel dieren zijn echter het enige dat we soms in uren uit de ramen zien. En ongeveer eens per dag een dorp van al gauw 60 huizen (met gertent in de tuin).

Anders dan de lokale nomaden verhuizen wij wel elke dag en slapen elke avond in een gertent met meestal behoorlijk harde bedden bij een familie. Een gertent is een vaak witte ronde tent, 6 meter diagonaal en gemaakt van hout en mooi versierd van binnen, wol voor de isolatie en katoenen doeken tegen de regen. De top kan worden opengetrokken voor wat extra frisse lucht en vaak staat er een houtkacheltje met schoorsteen in, die meteen ook een kooktoestel is.

We reizen met Sunpath Tours die diverse trips samenstellen. We hebben twee jonge, gezellige en rustige Zwitserse reisgenoten (Joris en Christel) in ons busje waar we alle 16 dagen mee doorbrengen. Daarnaast zijn er nog 8 anderen die we nu langzaam loslaten omdat zij een kortere trip hebben geboekt. De groep is erg gezellig en we hebben al 4 avonden met veel Mongoolse Vodka en bier doorgebracht. Nauwelijks merkbaar, maar we zijn de oudjes van de groep. Haha…. Tja dat moest er ook eens van komen.

We hebben met z’n vieren een eigen gids (Bilguun ) en een busje met chauffeur (Sihrcog o.i.d.) tot onze beschikking en beide gelukkig hele leuke lui. Sihrcog spreekt geen woord Engels naast “Good morning”, maar lacht vriendelijk en is tevens de reparateur van de wagen (en daarmee onmisbaar). Bilguun spreekt perfect Engels en laat graag wat kennis los, zo komen we veel te weten over het land en de mensen en hij doet tevens dienst als tolk, kok en gezellige klets.

Vandaag hebben we de Gobi woestijn verlaten en zijn we overgestoken naar Centraal Mongolië, waar het land door de rivier veel groener en bergachtiger is. In de Gobi hebben we in 5 dagen diverse delen van de voormalige zee, nu woestijn, gezien. Waaronder White Stupa, Yol Vallei, de zandduinen, Flaming Cliffs en een oud klooster. (foto’s zullen later moeten volgen)

Morgen gaan we een dagje te paard naar de waterval in de Orkhon Vallei en het lijkt een lekker dagje te worden.