Daar stonden we dan, vast in een modderstroompje met de wielen diep ingegraven en geen auto of dorp in de buurt.

Na de veiligheid van de grotere groep met meerdere busjes gingen we met ons enige busje verder naar Noord-Mongolië. Het bleek iets groener, maar daarmee ook regenachtiger. De chauffeur (breed lachend) en gids stapten direct uit en kwamen met wat gevonden planken aanzetten. Beetje graven, steken en duwen… niks! Direct toen wij uitstapten begon het te hagelen! Ja, heus, want in het noorden is het zo warm niet meer. ’s nachts lig ik met 3 vreselijke koukleumen in de ger, die de kachel het liefst tot 50 graden opstoken (wat zelfs bijna een keer gelukt is (47))… en daar kan mijn “Van Middelkoop” bloed (ik ben toch echt een kind van mijn moeder) niet “zo” goed tegen, zeker niet als het tegen bedtijd loopt… 8-( Eenmaal de kachel uitgebrand koelde het gelukkig snel af naar een graad of 10, heerlijk! Maar goed hagel gaat me dan ook wel weer wat ver… dus daar stonden we met blote voetjes in koude modder de auto te liften met een nabij gelegen boomstam. Plankjes wat verder onder de wielen, en met veel gassen, heel hard duwen, oerkreten van de gids en zeer veel blijheid en trots toen de bus eindelijk weer op gang kwam! Een uurtje later werden we beloond met Hot Springs! Thermaalbaden in 3 temperaturen, heel fijn! En ook daar hagel, maar dat was natuurlijk enkel een sensatie!

Met het verlaten van de grotere groep verruilden we ook het landschap van de droge vlakke steppe voor hoogland, heuvels, rivieren en mooie meren. Wat niet veranderd is de constante aanwezigheid van natuur. Alhoewel grasland (bomen groeien alleen op beschutte plekken voor wind en dier.. en dat is bijna nergens) is er constant weidsheid om ons heen gevuld met pickaboo’s, een soort marmotje, en veel, heel veel kuddes schapen, geiten, jaks en paarden. De meeste kamelen hebben we ruimschoots achter ons gelaten. De gids schatte dat er zo’n 50 miljoen kuddedieren zijn op slechts 3 miljoen inwoners! Meerdere malen per uur gaat onze chauffeur toeterend op een groep dieren af die net op tijd aan de kant springen of meestal net niet… niet dat we dan de beesten aanrijden natuurlijk, maar wel vol in de ankers moeten.

De Orkhon vallei was prachtig, een schitterende rivier omgeven door bergen en canyon en een forse waterval. En overal grote brokken zwart vulkanisch gesteente. Er is in centraal en noorden veel vulkanische (en seismische) activiteit terug te zien, maar inmiddels inactief. Daarna richting de Hot Springs, White Lake en de laatste 2 dagen misschien wel het mooiste en schoonste meer van Mongolië, Khuvsgul. Veel in de auto gezeten en door elkaar gehusseld, lekker gehiked, en als heuse Mongolen twee keer paardgereden, maar daarin kunnen we nog wel wat lesjes gebruiken! 😉

Onze ger aan het White lake;

We zijn inmiddels aan het einde van onze 16-daagse trip, en zijn zeer blij het op deze manier te hebben ondernomen. Waar we het in het begin wellicht toch een beetje suf vonden om met een georganiseerd iets mee te gaan, zijn we daar helemaal van terug gekomen. We spraken met 2 Fransen die een motor gehuurd hadden en met een tentje het land doorreisden. Super avontuurlijk, maar kwamen daardoor nauwelijks in aanraking met de bevolking of de kennis die wij van onze gids meekrijgen, en zelf koken en dus ook geen lokaal voedsel. Het klonk ineens half zo leuk niet! Dus, de naam van dit blogbericht zei het al… het was een avontour!

Zeer local, lekkere dumplings eten (Schaap of geit we proeven nog steeds het verschil niet… )

Locals (deels) in traditionele kledij

Jacomien krijgt een kusje…. hilariteit alom!

Mongolië het was geweldig! We komen graag nog eens terug om het noorden en westen wat beter te verkennen! Morgen stappen we weer op de trein om onze route verder te vervolgen. Via Jining naar Datong… China, we komme ‘r an!