We zijn al bijna halverwege de reis en we krijgen er veel vragen en grappen over; Maar echt, geloof ons, het verveelt nog geen seconde! De tijd vliegt als je aan het reizen bent en zo ligt het laatste blogbericht alweer bijna 2 weken achter ons! 😎 Geen reden voor paniek, want we zijn “live and kicking” in Japan aangekomen! Vertrokken uit Shanghai op 27 september aan boord van de Su Zhou Hao. Best een aardig scheepje! De bootschommelingen op de ferry brachten op de Oost-Chinese Zee nog even de maag van Jacomien van streek, maar na de tweede nacht zetten we fris voet aan wal in Osaka.

Bye-bye-Shanghai!

Hola-Osaka!

En hallo onbekende biertjes 😉

We genieten volop en zijn blij om weer een nieuwe bestemming van het lijstje te kunnen afstrepen! Toch voelt het alweer vreemd… Japan was het laatste geplande doel op de lijst en nu zijn we er dan ook! Meteen maar in de planning voor de aankomende maanden gedoken, want anders zijn we eind oktober alweer thuis, en dat kan natuurlijk echt niet! De volgende bestemmingen lijken we te gaan toevoegen aan onze reis (al hebben we nog niet alle tickets geboekt, dus alles kan nog veranderen…)

– Myanmar (29 oktober)
– Nieuw Zeeland (20 november)
– Zuid Pacifische eilanden (welke, varieert met de ticket prijzen)
– USA/Californië (Kerst)
– En dan nog zo’n 9 dagen tot Nederland… We denken aan Puerto Rico!

Klik bovenaan even op “Onze route” en je vindt wat meer info over ons rondje wereld!

Zoals eerder beschreven zijn er best wat irritante dingen aan Chinezen. Naarmate de maand vorderde vielen deze dan ook in mindere of meestal juist meerdere mate op. Ik werd met name gek van het constante getoeter op straat (toet; ik kom eraan; toet-toet; hallo; toet-toet-toeeeet; ga eens aan de kant; toet-toeeet; pas op!; toet-toet-toet-toeeeeeeeet!!!! Aaaarghhhh!) en Jacomien kon het rochelen niet meer aanhoren! We verlangden beide naar een wat nettere versie van dit toch erg interessante en mooie land! En wat heerlijk is het dan om in Japan te zijn, want wat zijn de mensen hier zooooo netjes en beleefd! In de metro wordt er niet meer gerend om de laatste beschikbare plaats te bemachtigen en op straat houdt iedereen zich aan de regels. Waar ik net gewend was om ruim om de Chinezen heen te lopen, loop ik hier juist bijna tegen een Japanner op omdat hij precies hetzelfde denkt, maar hij gewend is rechts uit te wijken en ik links… Oh ja…. Links-rijders! Het geluid van alle smartphones staat uit, in publieke ruimten bellen en gesprekken op bijna onhoorbaar niveau, er valt geen onvertogen woord, toeteren lijkt ook hier verboden en spugen op straat is, natuurlijk net als in 90% van de wereld, ronduit “not done”! Wat een oase van rust! Of zoals ze hier hebben…. Zen! 😉

De treinen zijn hier ook bijzonder netjes en super schoon! Zitten op fluwelen bankjes en in de treinen met stoelen kun je zelf kiezen of je voor- of achteruit rijdt. Nee, niet zoals bij ons, maar hier kun je de rugleuning de andere kant op drukken en kun je de andere kant op kijken of een 4-tje maken! Reuze handig en flexibel!

Op onze eerste dag in Japan stond ik oog in oog met een aantal vissen die ik graag nog eens tijdens duiken zou tegenkomen! We zijn beide zeker geen voorstander van dieren in gevangenschap, maar in dit geval won toch de interesse van het ideaal. Een hamerhaai en diverse enorme roggen in een mega aquarium, maar de top-attractie (en zo prachtig, maar ook zo moeilijk te zien onder water) twee walvishaaien! Schitterend, sierlijk en vooral groot (al waren dit dan nog relatief kleine)! Ook de kwallen waren bijzonder mooi!!

Verder hebben we het Osaka Castle bezocht, die er toch heel anders uitzien dan de westerse evenknie!

Gisteren ben ik naar de kapper in Osaka geweest. Al eerder op reis ging in Mongolië naar de kapper, maar ik moest er toch echt weer aan geloven, want de haartjes werden wat te lang naar mijn smaak. Toch is het een beetje spannend als je een kapperszaak binnenstapt en geen woord in de taal van de kapper spreekt. De eerste salon tegenover het guest-house was open en had een prijslijst hangen met bedragen boven € 36…. Nu had ik al eerder gezien dat de kapper hier wat duurder is, maar toch mijn geluk nog even ergens anders proberen. De kapper was toch al bezig met een andere klant, dus ik stapte eenvoudig weer de deur uit. Nog geen 100 meter verder vind ik een volgende zaak zonder prijslijst buiten, maar ietsje sjofeler. Het hoeft ook geen top kapsel te worden, maar een stuk eraf zou al fijn zijn. Ik stap naar binnen en voor ik een prijs gezien heb zit ik al in de stoel, waarna een vrouw (die nodig naar de kapper moet) me een mantel omhangt, een scheerkwast en een set van 8 (!!) scharen klaar legt! Vandaar die hoge prijzen hier, denk ik nog! De man, die ik bij binnenkomst al had gezien en er gelukkig een stuk patenter uitziet, begroet me nog eens met een kleine buiging en pakt een tondeuse. “OK?” vraagt hij… Tot zover begrijpen we elkaar prima.  Gelukkig kan hij heel aardig knippen en voel me prima op het gemak in de salon. Aan het einde blijk ik me zeer onterecht zorgen te hebben gemaakt over de prijs en ik moet maar liefst 12 Euro afrekenen.

Vanuit Osaka zijn we vandaag in Kyoto aangekomen waar we de komende dagen zullen vertoeven en daarna afzakken naar het zuiden van Japan.
Vorige week zaten we nog in China in Huangshan. Ook wel de gele berg genoemd. In het weekend onbegaanbaar, omdat er veel Chinezen naar toe gaan, dus op een doordeweekse dag stapten wij door dit berggebied! Misschien niet zo indrukwekkend als Zhangjiajie, maar we zijn elke keer weer blij verrast als we op een top staan of de hoek van de berg om lopen. Sommige stukken staan vol met toergroepen, maar andere hebben we compleet voor onszelf. Op aanraden van een Chinees wijken we van de route af die het guest house ons aanraadde en dat blijkt een goede keuze. Een hele flinke steile klim, en flink afdalen, maar mooi! Met veel meters en bijna evenveel treden in de benen komen we weer in het dorp terug.

We vervolgen de volgende dag onze weg naar Wuyuan waar we in vreselijke kleffe warmte op zoek gaan naar een huurfiets! De Lonely planet (onze reisgids) stuurt ons weer eens de verkeerde kant op, maar na een tijdje zoeken vinden we een zaak die fietsen verhuurt. Helaas zijn we te laat en mogen de volgende dag terugkomen. Bij een tweede zaak vinden we 2 prima Mountain bikes. Een soort kinderfiets voor mij en dezelfde fiets is voor Jacomien net ok. Hoger is er niet…. Het is ook altijd hetzelfde liedje! 😉 De heuvels vallen gelukkig mee en de dorpjes langs onze route zijn erg mooi. We schrikken weer eens van de toegangsprijzen in China, want elk dorp vraagt toegang. Bij de grote “attracties” zijn de prijzen vrij fors te noemen; €40 pp voor een natuurpark is een gangbare prijs en staat in schril contrast met het gewone leven in China. Je moet wel upperclass Chinees zijn om de parken te kunnen bezoeken, of je werkgever neemt je mee op reis. Het laatste lijkt dan ook veel te gebeuren!

De laatste dagen brachten we in Shanghai door die gepaard ging met wat geldstress. Gelukkig is de bankrekening nog niet leeg, maar we konden nergens pinnen! Echter moeste we de ferry cash aftikken en ook onze treinpas voor Japan (die je niet in Japan kunt kopen). Na wat bellen met de bank krijgen we wat extra krediet op de creditcard… Dat geeft ff lucht… Nouja… Niet genoeg, want daar zit weer een opnamelimiet op. (en de bank kan niet bevatten dat hier echt alles cash gaat…). Na drie uur banken aflopen en pinnen geven we het op… Biertje?! Treinpas toen maar online besteld. Reminder to self; Volgende keer zeker ook een extra credit card aanvragen!

Shanghai in de late middag en avond