Noot van de auteur 😉 Vanwege een “kleine” achterstand in deze blog is dit bericht geantidateerd naar onze laatste dag in Myanmar; 19-11-2016, maar is feitelijk gepubliceerd op 11-12-2016 en moet het nog even zonder een aantal foto’s doen, vanwege de trage internet verbinding hier op Fakarava.

In Myanmar, en voor de Boeddhisten aldaar, is de maancyclus erg belangrijk en de volle maan van november heilig! Van nieuwe tot volle maan worden de festivals steeds groter. Het oplaten van ballonnen is daarbij een belangrijk onderdeel. Het zijn een soort wensballonnen (helaas vaak van plastic), met een fakkeltje voor de warmteproductie. Na het nodige gejoel en enthousiast rondspringen (met name kinderen) gaat de ballon meestal de lucht in. Maar fikt ook wel eens af, voordat het luchtruim goed en wel bereikt is. In Taunggyi doen ze dit een hele week per jaar in november en toevallig werd het volle maan toen wij in de buurt waren. Nou ja, niet geheel toevallig… We wilden hier wel eens een kijkje nemen en hadden dus goed gepland! In het dorp Nyaungschwe (aan het Inle meer) hebben we een simpele bungalow en vandaar uit regelen we een tour.

We komen er niet zomaar want de tocht ernaar toe duurt al bijna 3 uur, door de enorme file de berg op. Op de éénnalaatste dag van het festival (de laatste is onverantwoord druk) komen we aan op het festivalterrein dat gevuld staat met zo’n 40.000 mensen, schatten we. De ballonnen zijn behoorlijk flink te noemen, en zouden makkelijk mensen kunnen dragen, maar worden volgeladen met slechts een fikse stellage vuurwerk. Tijdens het stijgen begint het spektakel en spuugt de ballon tot wel 20 minuten lang vuurwerk uit! Volgens de verhalen gaat het helaas ook wel eens mis doordat de ballon niet opstijgt of het vuurwerk te vroeg afgaat, waardoor het publiek dekking moet zoeken. Het devies “kom niet te dichtbij“ hebben we dus ook maar ter harte genomen, al was het bijna onmogelijk om wél bij de ballon te komen. Gelukkig hebben wij geen ongelukken gezien, al steeg één ballon niet op door teveel vuurwerk. Ontzettend leuke avond en gaaf om te zien hoe de ballonnen maar door blijven stijgen en maar pijlen blijven spugen!

De terugreis duurt een stuk korter, en kan iedereen even zijn ogen dicht doen, behalve de chauffeur natuurlijk. We komen veilig thuis, dus dat zal niet gebeurd zijn. De volgende dag fietsen we langs het Inle meer en laten ons met een bootje (fiets en al) overzetten naar de andere kant. Aan het einde van de dag schijnt de zonsondergang bij het wijnhuis mooi te zijn. WIJNhuis? Dat laten we ons geen twee keer zeggen…. Tja, wat zal ik zeggen? Wijn uit Myanmar is niet iets wat we snel zullen aanbevelen, maar een hele gezellige middag was het wel met 2 Belgen en 2 Fransen. En de avond werd nog veel gezelliger nadat het eten en de Gin-Tonic op tafel kwam.

Nog geen 10 uur later zitten we samen een beetje brak in het door ons gehuurde bootje en namen we de gezelligste van onze nieuwe vrienden mee (Marie en Gregg bedankt voor de topdag!). Beau en l’eau tours kan van start gaan op ons privéjacht….. of uhhh vissersbootje met herriemotor! Na een half uur stopte deze motor ermee. Rust, maar geen voortgang! Gelukkig was de kapitein ervaren en vanuit een waterplant repareerde hij de motor. Binnen een kwartier zijn we weer op pad en het werd een zeer leuke en diverse dag, met veel bezoekjes langs de kant van het water. Een markt aan het water, uiteraard een aantal tempels en diverse workshops waar ze sigaren, houtsnijwerk en zilverwerk maken. De laatste stop was een gebied waar ze de oude heiligdommen aan de “tand des tijd” overgelaten hebben, zodat er veel vervallen bouwwerken staan, dat samen met de hoeveelheid maakte het geweldig mystiek!

We nemen afscheid van Marie en Gregg en in de avond pakken we de bus naar het beroemde Bagan. Deze heilige hoofdstad (één van de) uit het verleden staat vol met heiligdommen uit verschillende eeuwen. In de ochtend stappen we nog voor zonsopgang ons hotel binnen. We huren direct een elektrische brommer (heel modern!) om er op uit te trekken. We zijn eigenlijk helemaal niet van de zonsopgangen na diverse teleurstellingen van de afgelopen jaren, maar we hebben ons laten overhalen en ook deze moet geweldig zijn; Eerst zien… We krijgen van het hotel een plek aangewezen waar de zonsopgang schitterend moet zijn en binnen een anderhalf uur na het landen staan we op een 3^e verdieping van een nog hogere tempel. We zijn beslist niet de enige! Nog een paar minuten later begint de zonsopgang en zowel de kleuren zijn gaaf, maar ook het aantal tempels en pagodes die opdoemen uit de donkerte. Een mooie opgang kan dus toch, gelukkig!

We bezoeken in de rest van de dag (en ook de dag erna) een behoorlijk aantal tempels en merken al snel dat de aardbeving van afgelopen augustus veel schade heeft aangericht. Veel torens staan in de steigers of worden gestut. Er wordt met man en macht gewerkt om het weer in oude staat terug te brengen. Ons hotel met zwembad bevalt ook heel goed en we kopen diverse souvenirs om op de post te zetten in Yangon. Dit is 3 weken later nog steeds niet gelukt! Postkantoor open, maar dicht voor pakketjes, postkantoor dicht op vrijdagmiddag, geen postkantoor in de stad, pakket kost meer dan 2x de waarde van gekochte souvenirs…. Verzin het maar!)

De laatste dag vliegen we terug naar de huidige hoofdstad, Yangon, en gaan nog een keer lekker eten. We hebben alles gezien en gedaan wat we wilden en moeten beslist concluderen dat Myanmar prachtig is. Met name de minder ontdekte gebieden zijn een absolute aanrader en de zonsondergang elke dag weer prachtig! Wat hebben we een mooie tijd gehad en wat ging het snel! 3 weken voorbij gevlogen, maar nu vliegen naar Kuala Lumpur en daarna Nieuw “avontuur” Zeeland.